Μετά από μέρες είπα να γράψω ακόμα μία δικιά μου μαντινάδα...
Λαβύρινθος η αγάπη σου
που για να βρω την άκρη...
Σε κάθε βήμα ερωτικό
χύνω μια στάλα δάκρυ...
Μία που άκουσα στο ραδιόφωνο... Σαν ορφανέψει μια καρδία από την πρώτη αγάπη... Όσες κι αν κάνει παίρνουνε το ίδιο μονοπάτι...
Σχόλια
δεν εχει δρομο πισω
δεν εχει δρομο ουτε μπροστα
κ'ετσα θα ξεψυχισω..
Λαβυρινθος η αγαπη σου,
κ'η εξοδος κλεισμενη
και μεσα εγω και τ'ονειρο
που'χα ν'αργοπεθαινει
Απαντηση τση στιγμης...Ζητω 2 φορες την επιοικεια σας!
να σου πω κι εγώ ότι...
Στσ' αγάπης τον λαβύρινθο
άπλωσε τα μαλλιά σου...
μίτο να βρω την έξοδο
να μπω στην αγκαλιά σου...