Σήμερα θα βάλω μια φρέσκια φρέσκια μαντινάδα (όχι ότι είναι καινούργια αλλά σήμερα την άκουσα)...
Την άκουσα στο cd του Μανώλη Ψαλίδη γλυκοχαράζει....
Ανάθεμα σε χωρισμέ
και πόσο σου ζηλεύω...
Γιατί κρατάς στσ' αγκάλες σου
ότι εγώ λατρεύω...
Για όσους ζουν μακριά από εκεί που αγαπάνε...
Οι παρακάτω μαντινάδες είναι βγαλμένες από δυο κορυφαίους κατά τη γνώμη μου σύγχρονους μαντιναδολόγους.Του Μήτσου Σταυρακάκη η πρώτη και του Αριστείδη Χαιρέτη η δεύτερη..Τις ανεβάζω μαζί γιατί ακούγοντας τη μια,μου ήρθε στο νου η άλλη και προβληματίστηκα.. Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές δως μου κι εμέ βοτάνι... Διώχνε τσι μέρες σου γοργά ο πόνος μου να γιάνει... Μη τονε μπώθεις το καιρό μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει... Γιατί προσβάλλεις τη ζωή που ειν'η παντέρμη λίγη...
Σχόλια