Μετά από την παλλαϊκή(!!!) απαίτηση είπα να γράψω και μια δικιά μου μαντινάδα έτσι να βρίσκεται...
Θα την γράψω μαζί με μια που έχω ακούσει και ήταν αυτή που με ενέπνευσε να γράψω την δικιά μου...
Μου είπε αρχικά λοιπόν ένας φίλος....
Όσοι στσι αγάπης την πληγή
γιατρό τον χρόνο πούνε...
Μικρή 'τονε η αγάπη τως
γή σ' άλλη αγάπη ζούνε...
Για να του απαντήσω κι εγώ....
Όποιος το πει στου χωρισμού
πληγές ότι δεν κλαίει...
Ποτέ του δεν αγάπησε
γή ψόματα το λέει...
Ελπίζω η πρώτη απόπειρα να ήταν καλή...
Θα ακολουθήσουν κι άλλες...
Σχόλια
pare kai dyo dikes mou twra etsi gia to kalo ...tis exw grapsei me kapoia paralagh mesa sto diko mou
Κανέναν δε κατηγορώ
κανέναν δε δικάζω
μα λόγια τους πολλές φορές
με κάνουν και στενάζω
ίσως κι αυτοί βαρύ σταυρό
να κουβαλάν στη πλάτη
μα με πονάν όπως πονά
μες τη πληγή τ΄αλάτι.
ελπίζω να μπαίνεις συχνά και να μας αφήνεις όμορφες μαντινάδες...
βάζω και το όμορφο blog σου στην αρχική για να το δουν κι άλλοι!!!
και ας μη θέλω μ'ολα αυτά να σε κακοκαρδίσω.
Δεν είν'ο χρόνος ο γιατρός, πληγές που θα σου κλείσει.
Θέλεις καινούριο έρω(ν)τα, νέα πληγή ν'ανοίξει.
Πληγή απάνω στην πληγή, άλλη πληγή γιατρεύ(γ)ει.
Για κάθε αγάπη που έρχεται, άλλη αγάπη φεύγει.
Καλώς εσμίξαμε ιντερνετικώς, Στέλιο, σ'ευχαριστώ που ήρθες από το blog μου.