Μιας και αναφέρθηκα σήμερα στον Γιώργη Σταυρακάκη ή Μιχαλόμπα ο οποίος έφυγε χτυπημένος από την επάρατη νόσο στις 29 Νοεμβρίου θα ανεβάσω δύο ακόμα πολύ γνωστές μαντινάδες του για να αντιληφθούμε τι μεγάλο μαντιναδολόγο έχασε η Κρήτη...
Ποιός τόπος είναι πιο κρυφός
από τον νου τ' αθρώπου...
Που σ' έβαλα μα φαίνεσαι
στην όψη του προσώπου...
Μια που σίγουρα έχουμε τραγουδήσει πολλές φορές όσοι ακούμε κρητικά...
Έσβησε αέρας το κερί
που κράτουνα στην χέρα...
Κι είναι για μένα η ζωή
σκοτίδι νύχτα μέρα...
Περιττεύει να γράψω μαντινάδες από τραγούδια του όπως πάντα θλιμμένη χαραυγή, δεν έχει η αγάπη σύνορα, ο δυστυχής και άλλα πολλά...
Θα τον θυμόμαστε πάντα μέσα από τις μαντινάδες του...
Οι παρακάτω μαντινάδες είναι βγαλμένες από δυο κορυφαίους κατά τη γνώμη μου σύγχρονους μαντιναδολόγους.Του Μήτσου Σταυρακάκη η πρώτη και του Αριστείδη Χαιρέτη η δεύτερη..Τις ανεβάζω μαζί γιατί ακούγοντας τη μια,μου ήρθε στο νου η άλλη και προβληματίστηκα.. Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές δως μου κι εμέ βοτάνι... Διώχνε τσι μέρες σου γοργά ο πόνος μου να γιάνει... Μη τονε μπώθεις το καιρό μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει... Γιατί προσβάλλεις τη ζωή που ειν'η παντέρμη λίγη...
Σχόλια