Κρητική Λαϊκή Ποίηση - Μαντινάδες

Μια μαντινάδα από ένα δίσκο του Σκεβάκη... Χωρίσαμε και το 'παμε παντοτινά το γεια σου... Εγώ για 'σένα θα πονώ κι εσύ για 'μένα ξα σου...

Στ' άσπρο κερί τσ' ανάστασης στο άγιο φως απάνω... Χρυσοκεντώ χίλιες ευχές δώρο να σας τσι κάμω... Καλό Πάσχα σε όλους... Καλές γιορτές...

Μια που είχα ακούσει παλιότερα... Μ΄ άνοιξες στην καρδιά πληγές μα αντί να σε μισήσω... Προσπάθησα για μια ζωή με τσι πληγές να ζήσω...

Έχουν αραιώσει οι μαντινάδες καθώς είμαι στην Κρήτη και δεν έχω τόσο εύκολη πρόσβαση στο ίντερνετ συν πολλές δουλειές τις τελευταίες μέρες... Μια μαντινάδα που μου έρχεται όμως στο μυαλό λόγω των ημερών του Πάσχα... Κάθε σου λέξη και καρφί κάθε ματιά σου πέτρα... Με κάρφωσες σαν τον χριστό σε ένα σταυρό δυο μέτρα...

Μια πολύ όμορφη μαντινάδα από ένα δίσκο του Μιχάλη Αλεφαντινού... Δεν φτάνει μόνο μια καρδιά ήθελα να 'χω κι άλλη... Και με τσι δυό να σ' αγαπώ και λίγο να 'ναι πάλι...

Μια μαντινάδα που άκουσα απο τον Μανώλη Αλεξάκη... Η απουσία τση βροχή που πέφτει λίγη λίγη... Κι έγινε ο κόσμος γύρω μου θάλασσα και με πνίγει...

Μια μαντινάδα του Γιαλάφτη η παρακάτω... Στην κούπα του βελανιδιού χίλιοι καλοί χωρούνε... Μα δυό κακοί σε ένα ντουνιά να ζήσουν δεν μπορούνε...

Σήμερα επανέρχομαι με την ειδική περίπτωση που ανέφερα χθες... Μέχρι σήμερα έγραφα μεμονωμένες μαντινάδες που μου άρεσαν... Σήμερα όμως κατ' εξαίρεση θα γράψω τρείς μαντινάδες τις οποίες μου είπε ο πατέρας μου, ανακαλώντας τες στη μνήμη του από τα νιάτα του (και πάνε πολλάάά χρόνια από τότε!!) Αν δυο πουλάκια σαν κι εμάς ο πλάστης ξεχωρίσει... Ποτέ δεν είναι δυνατόν το ένα από αυτά να ζήσει... Αν ζήσει όμως πως μπορεί το ταίρι να ξεχάσει... Όταν θα δει τ' άλλα πουλιά ζευγάρια μες τα δάση... Κι αν το ξεχάσει πως μπορεί αυτό να μην δακρύσει... Όταν στα δάση ερωτικά άλλο πουλί λαλήσει... Αφιερωμένες σε εσένα μπαμπά;)

Είχα σκοπό να γράψω κάτι άλλες μαντινάδες ειδική περίπτωση αλλά βλέποντας την μαντινάδα που έβαλα χτες άλλαξα γνώμη και θα γράψω μια παλιά δικιά μου που μου θύμισε... Το πετιμέζι για γλυκό λένε μα εμένα μοιάζει... Με σφάκα αφού τη γλύκα σου πράμα δεν πλησιάζει...

Μια μαντινάδα από ένα δίσκο των Φραγκιαδάκιδων.... Τη δροσεράδα του νερού και του μελιού τη γλύκα... Την ώρα που σε φίλησα στα χείλη σου την βρήκα...

Μια μαντινάδα που διάβασα και είναι του Μίχαλου Δραμουντάνη... Όσο κρυφό και να κρατώ τσ' αγάπης σου τον πόνο... Είναι στιγμές που φαίνεται με μια ματιά και μόνο...

Μια ομόθεμη με τη χθεσινή που θυμήθηκα... Την ώρα που τα κάλλη σου στέκω και καμαρώνω... Να 'τανε τρόπος να μπορώ να σταματώ το χρόνο...

Μια ακόμα που μου αρέσει πολύ... Αν θα μπορούσε ο άνθρωπος να σταματά το χρόνο... Εγώ την ώρα που γελάς θα σταματούσα μόνο...

Από τον ομότιτλο δίσκο του Νίκου Γωνιανάκη η επόμενη μαντινάδα της Δέσποινας Σπαντιδάκη... Στη γειτονιά των αστεριών να πάς κι εσύ να μείνεις... Μα λάμψη περισσότερη στη σκοτεινιά θα δίνεις...

Μιας και πλησιάζει το Πάσχα να ξεκινήσω να βάλω καμιά σχετική μαντινάδα... Γιός του θεού και λύγισε με μια βδομάδα πόνου... Και εγώ παλεύω ο δυστυχής ολοχρονίς του χρόνου...

Μια που διάβασα πριν καιρό... Πες μου την λέξη που χαρές σου προκαλεί μεγάλες... Να σου τη λέω μια ζωή και να ξεχάσω τσ' άλλες...

Σήμερα θα ανεβάσω μια μαντινάδα που βγάλαμε χθες βράδυ μαζί με τον φίλο μου τον Γιάννη μεταξύ κρασιού και συζητήσεων... Δεν ξέρω αν είναι καλή η κακή μαντινάδα πάντως αφού με προκάλεσες Γιάννη την ανεβάζω... Χωρίς ελπίδα σ' αγαπώ δεν έχει η αγάπη στόχο... Μόνο πως δεν μ' αγάπησες κι εσύ μαράζι το 'χω...

Παιδεύτηκα σήμερα να θυμηθώ κάποια καλή μαντινάδα γιατί είχα κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου νομίζω όμως ότι τα κατάφερα και βρήκα την κατάλληλη... Γελάς και παίρνουν αφορμή κι ανθίζουνε οι κάμποι... Κι ο ήλιος απ' τα μάτια σου παίρνει το φώς και λάμπει... Εξαιρετικά αφιερωμένη...

Μια μαντινάδα της Δέσποινας Σπαντιδάκη η επόμενη... Πάντα γυρίζει ο φονιάς στου σκοτωμού τον τόπο... Μα εσύ ούτε αυτό δεν έκαμες για να μην μπείς στον κόπο...

Μια ακόμα που είχα ακούσει πριν καιρό... Στο παρελθόν μου βρίχνω σε μα στο παρόν σε χάνω... Στο μέλλον μου σ' αναζητώ κι ας ξέρω λάθος κάνω...

Πρωταπριλιά σήμερα... Η ημέρα που γιορτάζει και επίσημα το ψέμα, αν και κατά τα λοιπά το τιμάμε όλο το χρόνο... Μια μαντινάδα που λέει ο Κακλής είναι η παρακάτω... Το σ' αγαπώ τα χείλη σου ψεύτικα μου το λένε... Γιατί δεν τα 'δα μια φορά τα μάτια σου να κλαίνε... Και βέβαια ενώ πολύ θα θέλαμε να είναι ένα πρωταπριλιάτικο αστείο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σαν σήμερα πριν 7 χρόνια έφυγε από την ζωή ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της κρητικής μουσικής, ο Μύρων Σκουλάς...