Κρητική Λαϊκή Ποίηση - Μαντινάδες

Άκουσα προχθές τον Βαγγέλη Τιτάκη στο ραδιόφωνο και μεταξύ των όμορφων μαντινάδων που ακούστηκαν συγκράτησα δύο... Αγάπης πάθη μου 'δωκες κι ερωτικό μαράζι... Μα θέλω να σαι εσύ καλά κι εμένα δε με νοιάζει... Μην την αφήνεις τη ζωή χαράμι να πηγαίνει... Γιατί η κάθε μια στιγμή που φεύγει δε γιαγέρνει...

Μετά από αρκετές μέρες μιας και έλειπα... Μια που διάβασα... Έπρεπε να 'ναι γυάλινοι οι μπέτες των αθρώπω... Να ξεχωρίζουν οι καρδιές που αξίζουνε τον κόπο...

Μια που άκουσα στο ραδιόφωνο... Αφού τσ' αγάπης η πληγή λένε ποτέ δεν κλείνει... Πως να παλέψω τον καημό που ο χωρισμός σου αφήνει...

Μια που άκουσα στο ραδιόφωνο... Ήθελα μόνο μια φορά δάκρυ χαράς να βγάλω... Να δω αν είναι δροσερό ή καίει σαν και τ' άλλο...

Μιας και έχω μέρες να ακούσω κάποια μαντινάδα που να μου κάνει αίσθηση θα γράψω τρείς δικές μου (την μία την έχω ξαναγράψει)... Πόσες φορές στσ' αγκάλες σου δε μ' έχει ο ύπνος πάρει... Κι ας μην εθέσαμε ποτέ στο ίδιο μαξιλάρι... Κι απόψε δεν κοιμήθηκα στην αγκαλιά μου σ' είχα... Και χάιδευα σου τα μαλλιά χωρίς να πιάνω τρίχα... Στην αγκαλιά μου σε κρατώ και ύπνος δε με πιάνει... Που σε χαϊδεύω με το νου μα η χέρα δε σε φτάνει...

Μία που άκουσα σε μια ζωντανή ηχογράφηση του Μύρου Σκουλά.... Κανακεμένο μου όνειρο ήρθες απόψε πάλι... Και πως να στέσω την αυγή ν' αργήσει να προβάλει...

Μία που διάβασα... Ώρα που χάνεται η αυγή κι ο ήλιος πάει να φέξει... Σε χάνω απ' τα όνειρα μα φέρνω σε στη σκέψη...

Μια που διάβασα... Του χωρισμού σου η συννεφιά με τ' ουρανού δε μοιάζει... Γιατί σκεπάζει τση καρδιάς τον τόπο κι όντε λιάζει... Edit 7/10/09: Η μαντινάδα είναι του Γιώργη Σταυρακάκη Ή Μιχαλόμπα

Αφού οι διακοπές κόλλησαν στην εξεταστική έγινε 40 μέρες χωρίς μαντινάδα! Μια που άκουσα η επόμενη... Στα έρημα καταλύματα του ονείρου που 'χα χτίσει... Όλη η ζωή μου θα διαβεί γυρίσει δε γυρίσει... Edit 7/10/09: Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη

Από το νέο δίσκο του Βαγγέλη Πυθαρούλη η επόμενη... Σφάλματα έκανα πολλά το ένα πάνω σ' άλλο... Μα πως ακόμη σ' αγαπώ είναι το πιο μεγάλο...

Άργησα αλλά εδώ είμαι... Παραλίγο να βγει ο ήλιος και να μην γράψω για την Αυγουστιάτικη πανσέληνο... Όλου του χρόνου πιο όμορφο τ' Αυγούστου το φεγγάρι... Γιατί τ' αφήνεις μια φορά τη λάμψη σου να πάρει... Αφιερωμένη στις γυναίκες του Blog Dreamer Angel και Γητεύτρια... (Και όπου αλλού πάει...)

Μια που διάβασα... Αφού και μες τα όνειρα μου φέρνεις δυσκολία... Σκέψου σαν είμαι ξυπνητός τι σέρνω κι είσαι αιτία...

Μια που μου είπε ένας φίλος... Στην ομορφιά σου κι ο θεός εσήκωσε τα χέρια... Αυτός που δημιούργησε τον ήλιο και τα αστέρια...

Μια μαντινάδα της Κατερίνας Αεράκη η παρακάτω... Έκαμα λάθη που μπορεί να κάμει ο καθένας... Μα όπως εγώ σ' αγάπησα δε σ' αγαπά κανένας...

Την παρακάτω την διάβασα από το βιβλίο του Μιχαλόμπα "Θλιμμένη Χαραυγή" Πληγή που ανοίγει ο χωρισμός δεν τηνε κλειούνε οι χρόνοι... Γιατί πατούνε οι θύμησες απάνω και ματώνει...

Από ένα δίσκο του Γιάννη Ζερβάκη η επόμενη... Έριξα μέσα στη φωτιά ότι τηνε θυμίζει... Κι η μοναξιά μου έρχεται τσι στάχτες και σκαλίζει...

Από τραγούδι του Μιχάλη Τζουγανάκη η επόμενη μετά από καιρό (συγχωρέστε με δεν σας ξέχασα αλλά...) Πήγες μακριά και δεν μπορεί η σκέψη να σε φτάσει... Μα η θύμηση σου κάθ΄ αργά μέσα στο νου κοιτάσει...

Την παρακάτω άκουσα από ένα φίλο... Πες μου πως μ' ονειρεύεσαι τα βράδια που 'σαι μόνη... Να πω του ήλιου την αυγή να αργεί να ξημερώνει...

Και μία ακόμα από εμένα με ευχές απο καρδιάς σε όλους... Όσες λαμπάδες οι πιστοί με Άγιο φώς κρατάνε... Τόσες οι μέρες της χαράς μες την ζωή σας να 'ναι... Χριστός Ανέστη... Χρόνια πολλά σε όλους...

Μια πασχαλινή μαντινάδα που μου έστειλαν στο κινητό η παρακάτω... Ωσάν την λάμψη του κεριού τσ' ανάστασης το βράδυ... Να 'ναι η ζωή σου φωτεινή χωρίς σταλιά σκοτάδι...

Μια δικιά μου η επόμενη μετά από πολύ καιρό... Έπεφτε κι έκαμα ευχή οψάργας ένα αστέρι... Κι έχω τα θάρρη μου σ' αυτό πως θα σε κάμω ταίρι...

Από την Κατερίνα Αεράκη η επόμενη... Όταν θα 'ρθει η αθιβολή τσ' αγάπης μου τση πρώτης... Γίνεται το χαμόγελο τση σκέψης μου προδότης...

Μια που ταιριάζει στη σημερινή μέρα... Πρωταπριλιά να μου το πεις του χωρισμού το αντίο... Να ξεγελώ τη σκέψη μου πως μου 'καμες αστείο...

Μια ακόμα που άκουσα... Εγώ 'χω χίλιους δυό καημούς κι ένα λεπτό στον ένα... Να κάνει η σκέψη φύγανε τα χρόνια μαζεμένα...

Από ένα δίσκο του Στέλιου Σταματογιαννάκη η επόμενη... Αν βρεις ποθές τη σκέψη μου να μου τη φέρεις πίσω... Κι απ' όνταν εχωρίσαμε έχω να την παντίξω... Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη

Μια που διάβασα... Σε φίλησα κι η γύρη σου αγριολούλουδο μου... Χρυσό στεφάνι εμπλέχτηκε στην άκρη τω χειλιώ μου..

Μια που άκουσα σε ένα δίσκο του Γιάννη Σταυρακάκη ή Καψή Παραπονάται η άνοιξη βιόλα μου 'που τα όρη... Να σε μαδήσει ο καιρός να 'ναι μοναχοκόρη...

Μια που είχα ακούσει παλιότερα και μου έχει κολλήσει από χτες... Τώρα που πέρασε καιρός πες μου μα σκέψου πρώτα... Αν βρήκες άλλη ανοιχτή σαν τη δικιά μου πόρτα...

Δύο μαντινάδες του Αριστείδη Χαιρέτη από τον δίσκο της παρέας του Υάκινθου οι επόμενες... Ο έρωτας είναι θεριό κι άμα δεν το μερώσεις... Μην τύχει και ξεγελαστείς τη χέρα να του δώσεις... Ένα καιρό μου κράτουνε ο έρωτας τη χέρα... Μα εδά περνώ και του μιλώ κι αυτός ξανοίγει πέρα...

Από ένα τραγούδι του Σαμόλη η επόμενη... Φυσά βοριάς δε φαίνεσαι νοτιάς και δεν προβερνεις... Ήθελα και να κάτεχα ίντα καιρό ανιμένεις...

Την παρακάτω μου την είπε ένας φίλος... Ξύπνα να δεις τη σκέψη μου που στέκει στο πλευρό σου... Και περιμένει να τση πεις ίντα 'δες στο όνειρο σου...

Σε μια ζωντανή ηχογράφηση του Μανώλη Αλεξάκη άκουσα την παρακάτω... Στο λίγο φως των αστεριών εδιάβηκε η ζωή μου... Να κάνω ευχές μήπως βρεθείς κάποια στιγμή μαζί μου...

Από ένα πολύ όμορφο τραγούδι του Μιχάλη Αλεφαντινού η επόμενη... Καρδιά μου γίαντα προσπαθείς χαρά αλλού να δώσεις... Αφού δεν μπόρεσες ποτέ εσύ να τηνε νιώσεις...

Μια που άκουσα... Πήρα το δρόμο του σεβντά πάρε κι εσύ τον ίδιο... Και κάπου θα παντίξουμε ζουμπούλι μου πιτήδειο... Edit: 3/3/09 Η μαντινάδα είναι του Γιαλάφτη...

Ακόμα μία ίδιας θεματολογίας με την προηγούμενη... Την ώρα που χαμογελάς μοιάζεις του άσπρου κρίνου... Τότε γιορτάζει ο έρωτας κι όχι του Βαλεντίνου...

Μία λόγω των ημερών για τον Άγιο Βαλεντίνο... Ολόκληρη μου τη ζωή σ' εσένα παραδίνω... Κι ασ' τσι άλλους να γιορτάζουνε τον Άγιο Βαλεντίνο...

Δύο μαντινάδες από ένα τραγούδι του Νεκτάριου Σαμόλη. Αδιαφορείς που σ' αγαπώ κι είναι δικαίωμα σου... Μα άδικο είναι να γελάς πως έχω το σεβντά σου... Κάθε βραδιά στ' αγκάλες σου ο νούς μου ταξιδεύει... Με το γιατί να μ' αρνηθείς τσ' αυγές να με παιδεύει...

Μια ακόμα που μου αρέσει... Όποιος κατέχει να αγαπά και να ελπίζει ξέρει... Μέσα στη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει...

Μια που είχα ακούσει παλιότερα... Αν μετανιώσεις κάποτε πάρε τη στράτα κι έλα... Να πω για την αγάπη μας πως έκαμες μια τρέλα...

Μια που διάβασα... Χάνεται τ' άστρο και ευχή κάνω ενώ το ξέρω... Πως δε μπορώ με τις ευχές κοντά μου να σε φέρω...

Ακόμα μία από τον ίδιο δίσκο ο οποίος έχει στο σύνολο του πολύ όμορφες μαντινάδες και σίγουρα θα ανεβάσω κι άλλες αργότερα... Δεν έχει η αγάπη φάρμακο να πιείς να σου περάσει... Εγώ κατέχω ιντα περνά απ' αγαπά και χάσει...

Από το δίσκο του Νίκου Στριλιγκά "Του Ψηλορείτη ακούσματα" η επόμενη... Μόνο τη νύχτα στ' όνειρο στην αγκαλιά τη βάνω... Μα σαν χαράξει η αυγή ξυπνάω και τη χάνω...

Μια από το τελευταιο cd του Μιχάλη Τζουγανάκη, "Στα ρεύματα του κόσμου" Μη καμαρώνεις φλόγα μου ένα κερί πως λιώνεις... γιατί και συ μετά απ'αυτό θες και δε θες τελειώνεις...

Μια που διάβασα... Μια αγκαλιά κι ένα φιλί τίποτα παραπάνω... Μου 'δωσες μα θα βρίχνεσαι στους στεναγμούς που βγάνω...

Του Μήτσου Σταυρακάκη η παρακάτω... Ήλιε πως είσαι λαμπερός δεν έχεις άλλη χάρη... Γιατί ο σεβντάς συναλλαγές κάνει με το φεγγάρι...

Του Μιχαλόμπα η επόμενη... Ποιός έρωτας σου πάντιξε αυγή και γέλασε σου... Γιατί με τόσα χρώματα δεν έχεις βγει ποτέ σου...

Μια ακόμα που άκουσα... Κουράγιο ψάχνω για να βρω το χωρισμό να αντέξω... Μα ο καημός σου αβάσταχτος και πως να τον παλέψω...

Μια που άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο... Άκου πως εξημέρωσε κι η σημερνή μου μέρα... Η σκέψη μου εκράταγε τση σκέψης σου τη χέρα...

Μια ακόμα που διάβασα... Στις στάχτες των ονείρων μου βαδίζω και θυμούμαι... Τα λόγια σου που γίνανε φωτιά για να καούνε...

Μια ακόμα που είχα ακούσει... Όταν θα 'ρθεις στο όνειρο με τη χαρά τα βάνω... Που 'ναι πολλή και με ξυπνά σεβντά μου και σε χάνω...

Μια αρκετά γνωστή μαντινάδα που μου άρεσε πάντα... Μήδε μ' αναστοράσαι μπλιό μήδε ρωτάς να μάθεις... Αν ζω κι αν τον αποκρατώ τον πόνο μιας αγάπης...

Μετά από μία εβδομάδα ξαναγράφω επιτέλους! Καλή χρονιά σε όλους και ευτυχισμένο το 2009... Μια μαντινάδα που άκουσα χτες στο ραδιόφωνο... Μια ώρα μόνο χαίρομαι όταν γλυκοχαράζει... Που κάνει στάση η καρδιά και δεν αναστενάζει...