Κρητική Λαϊκή Ποίηση - Μαντινάδες

Μια που άκουσα στο ραδιόφωνο... Πως να κλουθώ τση σκέψης σου να μάθω που ξομένει... Να δω αν έχει μια στραθιά για μένα καμομένη...

Μια δικιά μου μετά από καιρό... Σαν ήταν να μ' απαρνηθείς τι μου 'ταζες αγάπες... Και μ' έκανες με όνειρα να ζω και αυταπάτες...

Μια που μου θύμισε η χθεσινή μαντινάδα... Κακία η μίσος δεν κρατώ στον τυχερό που σ' έχει... Εγώ το μόνο που ζητώ είναι να σε προσέχει...

Μια που άκουσα... Ότι σου προκαλεί χαρά εγώ θα το λατρεύω... Κι ας είναι η ξένη αγκαλιά που μπαίνεις και ζηλεύω...

Μια από τις μαντινάδες που μου ήρθαν σήμερα στο κινητό... Ευχές μ' αγάπη απ' την καρδιά σκόρπισα στον αέρα... Τω χριστουγέννω τη χαρά να έχεις κάθε μέρα... Καλά Χριστούγεννα σε όλους, χρόνια πολλά με χαρά και υγεία...

Μια μαντινάδα που διάβασα στο κλίμα των ημερών... Αϊ Βασίλης θα ντυθώ πόρτα να σου χτυπήσω... Και την καρδιά ενός φτωχού στα πόδια σου να αφήσω...

Μια που διάβασα... Δε θέλω μπλιό να την γρικώ του χωρισμού τη λέξη... Κι ο πόνος μέσα στη καρδιά σαν τον κισσό έχει πλέξει...

Δύο μαντινάδες που άκουσα σε ένα εξαιρετικό τραγούδι εδώ ... Αλάργο είναι και μακριά το ρόδο που μυρίζει... Μα η μυρωδιά του έρχεται και στην καρδιά μου αγγίζει... Πολλές φορές επίτηδες μες το μυαλό σε βάνω... Για να θωρούν χαμόγελο στο πρόσωπο μου απάνω...

Μια που άκουσα από ένα φίλο... Είσαι η πρώτη μου πληγή γιαυτό και σε προσέχω... Κι ας έγινες του αλλονού το γέλιο που δεν έχω... Edit 24/12/08: Η μαντινάδα είναι της Δέσποινας Σπαντιδάκη

Μια που άκουσα σε ένα δίσκο του Αλέκου Κρητικού Είσαι ο χτύπος τση καρδιάς είσαι το φως τση μέρας... Είσαι του έρωτα βροχή και του σεβντά αέρας...

Μια που μου είπε χτες ένας καλός φίλος... Σαν έπρεπε δεν ήβρεχε κι ο Μάης χαλαζώνει... Κι εδά που εγώ δε σ' αγαπώ η αγάπη μου σε ζώνει...

Η προηγούμενη μου θύμισε ακόμα μία... Απέναντι σου στέκομαι σαν το μωρό κοπέλι... Που το τραβούν απ' τη φωθιά μα αυτό να αγγίξει θέλει...

Μια μαντινάδα που είχα ακούσει παλιότερα... Παιχνίδια κάνει η μοίρα μου σαν το μωρό κοπέλι... Κι όπου αγαπώ δε μ' αγαπά κι όπου δε θέλω θέλει...

Μια πολύ όμορφη μαντινάδα, νομίζω είναι του Γιάννη Θεοδωράκη... Κάθε που λέω σ' αγαπώ γεννιέται ένα αστέρι... Κι έχει γεμίσει η νύχτα φως και μοιάζει μεσημέρι...

Δύο πολύ όμορφες μαντινάδες από ένα αγαπημένο τραγούδι του Γιώργου Παπαδάκη... Όσα ταξίδια με τον νου κι αν έχω καμωμένα... Αρχή και τέλος έχουνε αγάπη μου εσένα... Κλείσε τα μάτια κι άφησε ελεύθερη τη σκέψη... Κι αν η καρδιά σου μ' αγαπά κοντά μου θα την πέψει...

Μια που διάβασα... Ψάξε στη σκέψη να με βρεις όταν πολύ σου λείπω... Το σ' αγαπώ μου να τ' ακούς μες τση καρδιάς το χτύπο...

Μια δικιά μου η επόμενη... Πως σ' αγαπώ δε θα στο πω μα αν μ' αγαπάς και λίγο... Στον τρόπο θα το αντιληφθείς φως μου που σε ξανοίγω...

Μια αγαπημένη από τον Μιχάλη Τζουγανάκη... Μιλώ σου με τα μάτια μου κι αυτό νομίζω φτάνει... Να καταλάβεις η καρδιά σε ποιά μεριά σε βάνει...

Σήμερα δεν έχει μαντινάδα... Έχει τα γενέθλια του blog και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που με ανέχεστε εδώ και ένα χρόνο μπαίνοντας και διαβάζοντας μαντινάδες που μου αρέσουν και θεωρώ όμορφες... Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και την συμμετοχή σας στο blog καθώς και για τις πολλές χιλιάδες επισκέψεις σε αυτό τον ένα χρόνο που έκλεισε σήμερα... Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά να παντίχνουμε εδώ διαδικτυακά για πολλά χρόνια ακόμα...