Αυτήν εδώ την είχα ακούσει στο ραδιόφωνο πριν χρόνια και μου άρεσε πάρα πολύ...
Πρόσφατα έμαθα ότι την έχει γράψει ο Ζαχάρης Παπαδάκης....
Σταγόνες απ' την θάλασσα
λίγο ουρανό όντε βρέχει...
Κι από τα δάση χρώματα
το κοίταγμα σου έχει...
Οι παρακάτω μαντινάδες είναι βγαλμένες από δυο κορυφαίους κατά τη γνώμη μου σύγχρονους μαντιναδολόγους.Του Μήτσου Σταυρακάκη η πρώτη και του Αριστείδη Χαιρέτη η δεύτερη..Τις ανεβάζω μαζί γιατί ακούγοντας τη μια,μου ήρθε στο νου η άλλη και προβληματίστηκα.. Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές δως μου κι εμέ βοτάνι... Διώχνε τσι μέρες σου γοργά ο πόνος μου να γιάνει... Μη τονε μπώθεις το καιρό μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει... Γιατί προσβάλλεις τη ζωή που ειν'η παντέρμη λίγη...
Σχόλια
Σε μια φωτογραφία σου
τσ'αυγές κουβέντα πιάνω
και τ΄ρχουνε τα μάθια μου
στο γέλιο σου απάνω..
Κατερίνα Αεράκη