Άκουγα σήμερα λίγο Βασίλη Σκουλά και θυμήθηκα μια αρκετά γνωστή μαντινάδα την οποία θα την γράψω για δύο λόγους...
Πρώτον γιατί προφανώς μου αρέσει...
Και δεύτερων γιατί πρόσφατα διάβασα ότι πέθανε ο μαντιναδολόγος που την έβγαλε ο Γιώργης Σταυρακάκης ή Μιχαλόμπας...
Τόπος που κάνει αντίλαλο
πληθαίνει τον καημό μου...
Γιατί γρικώ δυο τρεις φορές
τον αναστεναγμό μου...
Θα επανέλθω σύντομα με μαντινάδες και των δύο γιατί πραγματικά ο ένας έχει βγάλει και ο άλλος τραγουδήσει μερικές από τις ομορφότερες μαντινάδες που έχουν υπάρξει στην Κρήτη...
Δυο μαντινάδες από τον Βασίλη Σκουλά και το δίσκο "Άνθη Του Χρόνου".... Τσ' άνοιξης το χαμόγελο με το δικό σου μοιάζει... Κι όταν γελάς σα να θωρώ την εποχή ν' αλλάζει... Είδα το ξέφωτο τσ' αυγής το ρόδισμα στο δείλι... Μα παίρνει ξόμπλια πιο πολλά το γέλιο σου στα χείλη... Edit:02/06/2008 Δυο μαντινάδες του μεγάλου Μιχαλόμπα...
Σχόλια
να ξεγελώ το λογισμό πως κλαίν' κι αθρώποι άλλοι
(φίλε μου δέ θυμάμαι τίνος είναι)