Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σαν το κοπέλι μου λεγες...

Φρέσκια φρέσκια και πανέμορφη από το ραδιόφωνο...

Σαν το κοπέλι μου λεγες
τσι νύχτες παραμύθια...
Για αγάπες που χαθήκανε
και το καμες αλήθεια...

edit 4/3/08: Μια μαντινάδα της Κατερίνας Αεράκη...

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
θημυθηκα μια του Β.Σκουλα..και μου φαινεται σχετικη

Στην αγκαλια μου μια βραδια
με δακρυα μου το 'πες..
να μη χωρισομε ποτε
μα σ'εχασα απο τοτες..
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Η ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΣΑ ΤΟ ΚΟΠΕΛΙ ΜΟΥ ΛΕΓΕΣ ΤΣΙ ΝΥΧΤΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ΓΙΑ ΑΓΑΠΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝΕ, ΚΑΙ ΤΟΚΑΜΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΑΕΡΑΚΗ
Ο χρήστης Stelios είπε…
Ευχαριστώ φίλε μου...
είναι απο τις ομορφότερες μαντινάδες που έχω ακούσει...
εξαιρετική η Κατερίνα όπως και στην άλλη της που έχω αναρτησει...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΠΑΣΧΑ...ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΑΕΡΑΚΗ..
ΚΑΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑΡΥΡΟ
ΝΑΡΘΩ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩ
ΚΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΤΑ ΔΥΟ
ΣΕΒΝΤΑ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΩ..
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΠΑΣΧΑ...ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΑΕΡΑΚΗ..
ΚΑΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟ
ΝΑΡΘΩ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩ
ΚΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΤΑ ΔΥΟ
ΣΕΒΝΤΑ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΩ..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στα έρημα καταλύματα...

Αφού οι διακοπές κόλλησαν στην εξεταστική έγινε 40 μέρες χωρίς μαντινάδα! Μια που άκουσα η επόμενη... Στα έρημα καταλύματα του ονείρου που 'χα χτίσει... Όλη η ζωή μου θα διαβεί γυρίσει δε γυρίσει... Edit 7/10/09: Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη

Τσ' άνοιξης το χαμόγελο...

Δυο μαντινάδες από τον Βασίλη Σκουλά και το δίσκο "Άνθη Του Χρόνου".... Τσ' άνοιξης το χαμόγελο με το δικό σου μοιάζει... Κι όταν γελάς σα να θωρώ την εποχή ν' αλλάζει... Είδα το ξέφωτο τσ' αυγής το ρόδισμα στο δείλι... Μα παίρνει ξόμπλια πιο πολλά το γέλιο σου στα χείλη... Edit:02/06/2008 Δυο μαντινάδες του μεγάλου Μιχαλόμπα...

Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές...

Οι παρακάτω μαντινάδες είναι βγαλμένες από δυο κορυφαίους κατά τη γνώμη μου σύγχρονους μαντιναδολόγους.Του Μήτσου Σταυρακάκη η πρώτη και του Αριστείδη Χαιρέτη η δεύτερη..Τις ανεβάζω μαζί γιατί ακούγοντας τη μια,μου ήρθε στο νου η άλλη και προβληματίστηκα.. Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές δως μου κι εμέ βοτάνι... Διώχνε τσι μέρες σου γοργά ο πόνος μου να γιάνει... Μη τονε μπώθεις το καιρό μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει... Γιατί προσβάλλεις τη ζωή που ειν'η παντέρμη λίγη...