Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όλου του χρόνου πιό πολύ...

Του Αγίου Βαλεντίνου λοιπόν οπότε μιας και υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι σήμερα, αυτοί που γιορτάζουν και αυτοί που δεν γιορτάζουν, ας βάλω μια μαντινάδα για να καλύψω και την δέυτερη κατηγορία μετα την χθεσινή...

Όλου του χρόνου πιό πολύ
μια μέρα του Φλεβάρη...
Του Βαλεντίνου με πονεί
που άλλος σ' έχει πάρει...

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
malakia mantinada, akou eda mia:

thn wra pou xamogelas moiazeis tou asprou krinou, tote giortazei o erwtas ki oxi tou valentinou
Ο χρήστης Stelios είπε…
πολύ όμορφη μαντινάδα φίλε...
αν θέλεις γράφε και το όνομα σου...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Στον ανωνυμο και στο σχόλιο του:


Η ευγενεια φιλε ειναι πολιτισμος...Ενα δειγμα πολιτισμου και η μαντιναδα...
Η "ευγενεια" σου δειχνει το ποσο βαρυσημαντο ειναι το σχολιο σου..
..Ομοιως και για τη μαντιναδα.Μπορει να ειναι ωραια αλλα αχρηστευεται απο το προηγηθεν σχολιο..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στα έρημα καταλύματα...

Αφού οι διακοπές κόλλησαν στην εξεταστική έγινε 40 μέρες χωρίς μαντινάδα! Μια που άκουσα η επόμενη... Στα έρημα καταλύματα του ονείρου που 'χα χτίσει... Όλη η ζωή μου θα διαβεί γυρίσει δε γυρίσει... Edit 7/10/09: Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη

Τσ' άνοιξης το χαμόγελο...

Δυο μαντινάδες από τον Βασίλη Σκουλά και το δίσκο "Άνθη Του Χρόνου".... Τσ' άνοιξης το χαμόγελο με το δικό σου μοιάζει... Κι όταν γελάς σα να θωρώ την εποχή ν' αλλάζει... Είδα το ξέφωτο τσ' αυγής το ρόδισμα στο δείλι... Μα παίρνει ξόμπλια πιο πολλά το γέλιο σου στα χείλη... Edit:02/06/2008 Δυο μαντινάδες του μεγάλου Μιχαλόμπα...

Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές...

Οι παρακάτω μαντινάδες είναι βγαλμένες από δυο κορυφαίους κατά τη γνώμη μου σύγχρονους μαντιναδολόγους.Του Μήτσου Σταυρακάκη η πρώτη και του Αριστείδη Χαιρέτη η δεύτερη..Τις ανεβάζω μαζί γιατί ακούγοντας τη μια,μου ήρθε στο νου η άλλη και προβληματίστηκα.. Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές δως μου κι εμέ βοτάνι... Διώχνε τσι μέρες σου γοργά ο πόνος μου να γιάνει... Μη τονε μπώθεις το καιρό μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει... Γιατί προσβάλλεις τη ζωή που ειν'η παντέρμη λίγη...