Μια μαντινάδα που άκουσα από τον Γιώργο Μανωλιούδη…
Εμένα το χει η πλάση μου
το 'χει τ ανάραχο μου…
Με του σεβντά το διγαβρέ
να μπόθω τον καιρό μου…
Λόγω πιεσμένου χρόνου έχουν αραιώσει οι αναρτήσεις αλλά θα επανορθώσω σύντομα!!
Εμένα το χει η πλάση μου
το 'χει τ ανάραχο μου…
Με του σεβντά το διγαβρέ
να μπόθω τον καιρό μου…
Λόγω πιεσμένου χρόνου έχουν αραιώσει οι αναρτήσεις αλλά θα επανορθώσω σύντομα!!
Σχόλια
sta pokahdia tou sebnta th xobolh skalizw, na brw mia spi8a tou erwta mikio mou na elpizw
Και τί υπέροχες μαντινάδες γράφετε...
Να χαρίσω κι εγώ μία του Γιώργη του Κουτσουρέλη.
Κράτα καρδιά μου δυνατά, μα το κορμί αντέχει,
ως νταγιαντίζουν τα βουνά, όντε βροντά και βρέχει.
Ως νταγιαντούνε τα βουνά κι εσύ καρδιά νταγιάντα...
Κάθε σου χτύπο γλέντιζε και του καιρού και πάντα...