Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μιαν εποχή εδιάβενε...

Δύο δικιές μου μαντινάδες οι παρακάτω...
Την πρώτη την έχω ξαναγράψει αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερα αφού τις έβγαλα μαζί να είναι και μαζί στην ίδια ανάρτηση...

Μιαν εποχή εδιάβενε
στη σκέψη σου η μέρα...
Κι εδά η σκέψη σου βαστά
τον πόνο από τη χέρα...

Η θύμηση σου μου γεννά
μονάχα πόνο τώρα...
Που άλλο καιρό τη ζήταγα
κάθε λεπτό την ώρα...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τσ' άνοιξης το χαμόγελο...

Δυο μαντινάδες από τον Βασίλη Σκουλά και το δίσκο "Άνθη Του Χρόνου".... Τσ' άνοιξης το χαμόγελο με το δικό σου μοιάζει... Κι όταν γελάς σα να θωρώ την εποχή ν' αλλάζει... Είδα το ξέφωτο τσ' αυγής το ρόδισμα στο δείλι... Μα παίρνει ξόμπλια πιο πολλά το γέλιο σου στα χείλη... Edit:02/06/2008 Δυο μαντινάδες του μεγάλου Μιχαλόμπα...

Στα έρημα καταλύματα...

Αφού οι διακοπές κόλλησαν στην εξεταστική έγινε 40 μέρες χωρίς μαντινάδα! Μια που άκουσα η επόμενη... Στα έρημα καταλύματα του ονείρου που 'χα χτίσει... Όλη η ζωή μου θα διαβεί γυρίσει δε γυρίσει... Edit 7/10/09: Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη

Σαν ορφανέψει μια καρδία...

Μία που άκουσα στο ραδιόφωνο... Σαν ορφανέψει μια καρδία από την πρώτη αγάπη... Όσες κι αν κάνει παίρνουνε το ίδιο μονοπάτι...