Δεν θα μπορούσα να γράψω πιο κατάλληλη μαντινάδα σήμερα από την παρακάτω μιας και μόλις γύρισα από παραλία και μάλιστα του Λυβικού...
Πανσέληνος και γίνεται
το Λυβικό καθρέφτης...
Κι εσύ μικρή ψιλόβροχο
στη σκέψη μου και πέφτεις...
Από μια μικρή έρευνα που έκανα η μαντινάδα είναι του στιχουργού Ηλία Κατσούλη...
Οι παρακάτω μαντινάδες είναι βγαλμένες από δυο κορυφαίους κατά τη γνώμη μου σύγχρονους μαντιναδολόγους.Του Μήτσου Σταυρακάκη η πρώτη και του Αριστείδη Χαιρέτη η δεύτερη..Τις ανεβάζω μαζί γιατί ακούγοντας τη μια,μου ήρθε στο νου η άλλη και προβληματίστηκα.. Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές δως μου κι εμέ βοτάνι... Διώχνε τσι μέρες σου γοργά ο πόνος μου να γιάνει... Μη τονε μπώθεις το καιρό μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει... Γιατί προσβάλλεις τη ζωή που ειν'η παντέρμη λίγη...
Σχόλια
συμπτώσεις...