Κρητική Λαϊκή Ποίηση - Μαντινάδες

Ναι ναι το ξέρω... Σας έχω παραμελήσει... Ο στρατός τελικά σε βγάζει εντελώς από το πρόγραμμα σου... δεν σας ξεχνάω όμως... Έχω ανοιχτά τα αφτιά μου για όμορφες μαντινάδες και μόλις είμαι στην ανάλογη ψυχολογία θα τις μοιραστώ μαζί σας! Για την ώρα μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι(;) καθώς φυλάττω Θερμοπύλας...

Μετά από πολύ καιρό και μέσα από το στρατόπεδο, μια μαντινάδα που άκουσα από ένα φίλο μου... Αν ήτανε τα δάκρυα η λύση τω βασάνω... Δε θα υπήρχε δυστυχής στον κόσμο τον απάνω... edit 22/6/10: Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη...

Άκουσα προχθές τον Βαγγέλη Τιτάκη στο ραδιόφωνο και μεταξύ των όμορφων μαντινάδων που ακούστηκαν συγκράτησα δύο... Αγάπης πάθη μου 'δωκες κι ερωτικό μαράζι... Μα θέλω να σαι εσύ καλά κι εμένα δε με νοιάζει... Μην την αφήνεις τη ζωή χαράμι να πηγαίνει... Γιατί η κάθε μια στιγμή που φεύγει δε γιαγέρνει...

Μετά από αρκετές μέρες μιας και έλειπα... Μια που διάβασα... Έπρεπε να 'ναι γυάλινοι οι μπέτες των αθρώπω... Να ξεχωρίζουν οι καρδιές που αξίζουνε τον κόπο...

Μια που άκουσα στο ραδιόφωνο... Αφού τσ' αγάπης η πληγή λένε ποτέ δεν κλείνει... Πως να παλέψω τον καημό που ο χωρισμός σου αφήνει...

Μια που άκουσα στο ραδιόφωνο... Ήθελα μόνο μια φορά δάκρυ χαράς να βγάλω... Να δω αν είναι δροσερό ή καίει σαν και τ' άλλο...

Μιας και έχω μέρες να ακούσω κάποια μαντινάδα που να μου κάνει αίσθηση θα γράψω τρείς δικές μου (την μία την έχω ξαναγράψει)... Πόσες φορές στσ' αγκάλες σου δε μ' έχει ο ύπνος πάρει... Κι ας μην εθέσαμε ποτέ στο ίδιο μαξιλάρι... Κι απόψε δεν κοιμήθηκα στην αγκαλιά μου σ' είχα... Και χάιδευα σου τα μαλλιά χωρίς να πιάνω τρίχα... Στην αγκαλιά μου σε κρατώ και ύπνος δε με πιάνει... Που σε χαϊδεύω με το νου μα η χέρα δε σε φτάνει...