Κρητική Λαϊκή Ποίηση - Μαντινάδες

Μια που άκουσα από μια ζωντανή ηχογράφηση του Κάτη... Μόνο λουλούδι γή πουλί μπορεί να σου σιμώσει... Στα κάλλη και την ομορφιά που η φύση σου 'χει δώσει...

Από ένα τραγούδι του πολύ καλού δίδυμου Φασουλά - Καλλέργη η επόμενη... Εσύ 'σαι αιτία και πονώ μα εγώ καημούς δεν είχα... Για σένα την γνωρίσανε τα χείλη μου την πίκρα...

Σήμερα μία που διάβασα εδώ ... Βάλε νερό στσι χούφτες σου κι όσο θα δεις να μείνει... Είν' οι χαρές που αλάργω σου τώρα η ζωή μου δίνει... edit 5/9/08: Η μαντινάδα είναι της Κατερίνας Αεράκη

Μια ακόμη που διάβασα πρόσφατα... Από καλούπι κοραλλιών πλάσαν τα δυό σου μάτια... Και ξεπερνούν σε ομορφιά παραμυθιών παλάτια...

Από ένα δίσκο του Νεκτάριου Ατσαλάκη και από μια σειρά αντικριστές μαντινάδες μεταξύ του Ατσαλάκη και του Γιάννη Χαρούλη οι δύο επόμενες... Την ομορφιά της κάνε τη (θεέ μου) του φθινοπώρου αέρα... Να 'χω χαρά να την θωρώ τρείς μήνες κάθε μέρα... Η ομορφιά της να γενεί του φεγγαριού μια μπάντα... Κι εμένα κάμε αστροφεγγιά να την θωρώ για πάντα...

Μια που διάβασα... Αστέρια πέφτουν μα εγώ άλλη ευχή δεν κάνω... Βαρέθηκα για μια χαρά να κάνω τον ζητιάνο...

Από το ίδιο βιβλίο που ανέφερα και εχτές μια ακόμα μαντινάδα... Άχι το φως των αμαθιώ και γιάντα σκοτεινιάζει... Όντε θ' ακούσω μια φωνή τσ' αγάπης μου να μοιάζει...